Oneigenlijk Grondgebruik: Antwoorden

Eind oktober stelden we vragen over oneigenlijk grondgebruik. Een goede week geleden ontvingen we de antwoorden.

Alle antwoorden zijn te vinden op:
PV-2556 Aanpak Oneigenlijk Grondgebruik [Transparant Deurne]

We kunnen ons verplaatsen in een deel van de antwoorden. Een aantal andere antwoorden verbaasden ons. We lichten er een aantal opmerkelijke citaten uit.

Bergopwaarts

Uit de antwoorden blijkt dat het project oneigenlijk grondgebruik stroef verloopt bij sociale woningbouw. Alle dossiers blijken ‘on hold’ te staan. Bergopwaarts werft geen gronden aan en er is geen duidelijkheid hoe dit tussen huurder, Bergopwaarts en de gemeente geregeld moet gaan worden. Wordt vervolgd…

Evaluatie

Het project gebeurt in fases. Eerst Deurne, dan Liessel & Vlierden, dan Neerkant. Met een evaluatie kun je leren van ervaringen en een lopend project bijsturen. Dat was volgens de wethouder ook het doel van de evaluatie. De beloofde evaluatie komt nu echter pas in de loop van 2026 na afronding van alle lopende zaken uit de eerste fase. Fase 1 (Deurne) is logischerwijs het meest omvangrijk. Fase 2 is inmiddels al begonnen en in 2026 al vergevorderd. De eerste evaluatie komt dus pas al het grootste deel van het project al achter de rug is. Dat is jammer.

Deurne evalueert fase 1 pas in 2026, op het moment dat fase 2 al ver gevorderd is. Dat betekent dat je pas leert als de meeste keuzes al lang gemaakt zijn.

Wel verkoop, geen verhuur

Wij gingen er in eerste instantie vanuit dat er weinig verschil zou zijn tussen de optie tot koop en de optie tot huur. Veel inwoners hikken aan tegen de hoge administratieve kosten (notaris en kadaster) aan. Soms gaat het zelfs om percelen van slechts centimeters breed.

Als politieke partij dachten we, wanneer je kunt kopen, mag je vast ook huren. Maar dit blijkt niet het geval. Het is meestal kopen of ontruimen. Waarom dat is, kunnen we niet opmaken uit de antwoorden. Het lijkt louter een eigen voorkeur vanuit de gemeente.

Weinig pragmatisme

Het gebrek aan pragmatisme zien we ook terug in de keuze om geen overgangsperiode of -oplossing mogelijk te maken. Veel situaties bestaan al jarenlang. En de grens tussen inpikken en netjes onderhouden en bijhouden is grijs.

Wanneer de gemeente de grond niet wil verkopen, maar er anderzijds ook geen urgente reden is om de grond per direct terug te eisen. Zouden we ons kunnen voorstellen dat er een praktische kort termijn oplossing mogelijk gemaakt kan worden: “Een ouder iemand, die een stukje tuin bij leven kan behouden zolang de gemeente deze niet dringend nodig heeft en het wel goed onderhouden blijft” bijvoorbeeld.

Dit blijkt niet mogelijk te zijn. Het negatieve antwoord verbaast ons niet. Het schept wel helderheid. Al vinden we het erg jammer dat de gemeente niet openstaat voor dit soort praktische oplossingen. In de praktijk kan een goed onderhouden tuin omwille van biodiversiteit daardoor worden omgezet in een monotoon plantsoen.

“We benaderen biodiversiteit integraal” en “we borgen gelijke behandeling” heet het dan mooi verwoord.

Een andere werkwijze zou in veel gevallen zowel verontwaardiging als ook onderhoudskosten besparen. Daarnaast zou een meer menselijke houding ook de sociale cohesie versterken. De meeste inwoners zien immers het liefst een gemeente die zich ook opstelt als een goede buurman.

Gebrekkige onderbouwing

Bij vraag 2 vragen we welke gronden de gemeente aanhaalt om te bepalen of verkoop aan de orde kan zijn. We sommen een aantal gebruikte gronden op, waaronder “biodiversiteit” (onthoud deze). Maar ook een aantal andere argumenten, waarin we ons overigens goed kunnen verplaatsen, zoals kabels en leidingen of verkeersveiligheid en wateroverlast.

Naast het door ons opgesomde argumenten blijkt er in de praktijk sprake te zijn van nog twee veelvoorkomende argumenten: mogelijke herinrichting en uit stedenbouwkundig oogpunt (voorkomen van kantelenvorming). Inwoners krijgen dus te horen op basis van welke grond(en) er wel of geen optie tot koop of huur is.

Vervolgens vragen we door.
Als de gemeente als reden gebruikt: “biodiversiteit”. Kunnen bewoners daar dan niet zelf voor zorgen?

Vervolgens luidt het antwoord:
”Indien de grond op basis van eerdergenoemde redenen niet voor verkoop in aanmerking komt […] dan moet deze worden ontruimd”.

En dat is een beetje raar. De reden was namelijk: “biodiversiteit” en dus niet een van de andere redenen. En we vragen naar de mogelijkheden voor de groep die “biodiversiteit” te horen krijgt. Zou een van de andere mogelijke reden van toepassing zijn. Dan is de vraag natuurlijk, waarom heb je die dan niet al vanaf het begin opgenomen in de brief naar de inwoners? Nu zeg je: “We willen de grond terug vanwege biodiversiteit”. Maar vervolgens blijkt dat niet het hele verhaal te zijn?

Samenvattend

Met de vragen over het project oneigenlijk grondgebruik zijn we een stukje wijzer geworden. Wij kijken uit naar de evaluatie in het eerste halfjaar van 2026. Op basis daarvan willen we het onderwerp bespreken met de rest van de gemeenteraad.

In de tussentijd houden we de vinger aan de pols en blijven we graag horen hoe inwoners het in de praktijk zelf ervaren.